Λιγα Λογια για Εμενα

  Ούτε ανάπηρος είμαι, ούτε νίντζα (ακόμα) είμαι, ούτε με λένε Αντόνιο, ή Αντώνη ή Αντονιόνι.

Το όνομα αυτό έχει μια άλλη, δική του ιστορία αλλά δεν είναι επί της παρούσης.
   Είμαι ένας τύπος ούτε διάσημος ούτε τελείως άσημος , εννοώντας πως δεν ζω μοναχικά μπροστά σε ένα pc έχοντας αποκλειστικά «ιντερνετικούς φίλους» και «ιντερνετική ζωή» σε μια παράλληλη πραγματικότητα που αποφάσισα να ζω γιατί δεν έχω τ’αρχιδια να δω τον κόσμο όπως αληθινά είναι.

  Την στιγμή που γράφω έχω κλείσει το ¼ του αιώνα που μου αντιστοιχεί να θριαμβεύσω ή να καταστραφώ. Όχι ότι πιστεύω ότι θα φτάσω τα 100…λέμε τώρα! Πτυχιούχος δεν είμαι ακόμα αλλά θα γίνω κάποια στιγμή, πριν με διώξουν θέλω να πιστεύω.

  Ζω στην μαγευτική Αθήνα η οποία όπως και να το κάνεις έχει την δική της μαγεία, που θα την βρεις αρκεί να θες να την δεις. Δεν είμαι κοσμογυρισμένος μόνο στο Άμστερνταμ έχω πάει ο καημένος αλλά πιστεύω ότι κάθε μέρος έχει τα καλά του και τα κακά του.

  Ασχολίες μου είναι ο υπολογιστής μου και μεγάλο μέρος της μέρας μου επίσης , λίγο ότι να’ναι διάβασμα , αρκετές εξόδους , καφέδες και συζητήσεις (από σοβαρές μέχρι τελείως μαλακισμένες) με καλή παρέα.

  Εκτιμώ την ειλικρίνεια και την αλήθεια στον άνθρωπο όπως μια απλή πόρνη ένα 500ευρω.

  Είμαι λιγότερο καπνιστής απ’ότι παλαιότερα, και θέλω να πιστεύω ότι με την πάροδο του χρόνου γίνομαι λίγο καλύτερος άνθρωπος